Ζέτα Φλισκανοπούλου: Πολιτική και Δημοσιογραφία των ψεμάτων

 

Ζέτα Φλισκανοπούλου: Πολιτική και Δημοσιογραφία των ψεμάτων

(γράφει η Ζέτα Φλισκανοπούλου)

- Τι είναι πιο εύκολο να ειπωθεί, ένα ψέμα ή μια αλήθεια;

- Τι εκθέτει περισσότερο, το ψέμα ή η αλήθεια;

- Υπάρχουν κρατικοί υπάλληλοι και στρατευμένα μέσα μαζικής ενημέρωσης στο ψέμα;

- Υπάρχουν υπερασπιστές της κρατικής «αλήθειας»;

- Τα θύματα της απάτης είναι άραγε αδιάφορα μπροστά σε όσους τους εξαπάτησαν;

- Είμαστε τελικά τόσο αδιάφοροι για την αλήθεια, που εύκολα προτιμάμε το ψέμα;

- Δεν λέμε την πλήρη αλήθεια, λέμε αλήθειες που βολεύουν ή κρύβουμε όσες είναι αντίθετες με το ψευδοαφήγημά μας;

Ζήσαμε το ψέμα, χάσαμε την Δημοκρατία;

Η δημοκρατία που χάθηκε στην καθημερινότητά μας. Άνθρωποι στην εξουσία που απολυτοποίησαν τις ιδέες τους και ζήτησαν να κάνουμε απόλυτη υπακοή, εφαρμόζοντας νέους νόμους σε μια νέα τάξη πραγμάτων . Ξαφνικά, αντιλαμβάνεσαι ότι δεν έχουν καμία ιδέα τι κάνει ο κόσμος εκεί έξω, αν έχει δουλειές, αν ζει με επιδόματα, αν μοχθεί για τον άρτο τον επιούσιο, αν το σύστημα υγείας πεθαίνει, αν η παιδεία και τα παιδιά αντέχουν σε τόση πίεση. Δεν έχουν ιδέα και δεν τους νοιάζει, ότι έτσι δεν βγαίνει το μέτρημα στη ζωή, γιατί για όλους αυτούς ο δικός τους θεός είναι χωρίς ανθρώπους γύρω τους.

Αλήθεια ή Ψέμα, το παιχνίδι εντυπώσεων παίζεται χρόνια τώρα, με όλες τις κυβερνήσεις και όλους τους εμπλεκόμενους σε πολλαπλούς ρόλους. Γνωρίζουμε άλλωστε καλά, ότι οι περισσότεροι δημοσιογράφοι που έχουν επιλεγεί από τους ίδιους τους πρωθυπουργούς και είχαν ή έχουν θητεία στον χώρο των κεντρικών μέσων ενημέρωσης, οι περισσότεροι − πριν γίνουν πολιτικοί − βρίσκονταν στο ίδιο στρατόπεδο για την «αμερόληπτη» δημοσιογραφική δουλειά τους. 

Πολλά τα ψέματα κάποια απ’ αυτά σηματοδότησαν το τέλος εποχών και κυβερνήσεων, δυστυχώς, όμως, είχαν την ίδια κατάληξη, ακόμα και αν η αλήθεια έλαμψε και η ιστορία την κατέγραψε, καμιά καταδικαστική απόφαση δεν πάρθηκε για την σωρεία ψεμάτων.

Δίχως να υπερασπίζονται κανένα δικαίωμα των ανθρώπων, καταπίεσαν την ίδια την ζωή, δίχως να έχουν την δίψα ούτε για δικαιοσύνη αλλά ούτε για την αλήθεια. Έκαναν τους ανθρώπους να χάσουν το τώρα της ζωής, δεσμεύοντας κάθε ανάγκη τους.

Η πιο μεγάλη Χρηματιστηριακή «Φούσκα»

Το χρηματιστηριακό Κραχ (1999-2000) αποδόθηκε στις ελπίδες για ψηφιακή επανάσταση, ως πηγή αέναης ανάπτυξης και προόδου. Κάτι το διαδίκτυο, κάτι η μείωση των καταθετικών επιτοκίων, η ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ, η ανάληψη των ολυμπιακών Αγώνων, ήταν αρκετοί λόγοι για να δημιουργηθεί η  λανθασμένη εντύπωση της βελτιωμένης ελληνικής οικονομίας.

Μια προεκλογική αφίσα του ΠΑΣΟΚ για τις Ευρωεκλογές του 1999, με τίτλο «Σήμερα ένα 1.000.000 επενδυτές ξέρουν ότι οι μετοχές τους έχουν αξία», η δήλωση του Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας, «πιστεύουμε ότι σήμερα το χρηματιστήριο είναι σε μια φάση έντονης ανάπτυξης και πιστεύουμε ότι στο μέλλον κοντινό και απώτερο, θα είναι ακόμα πιο ανθηρό», ήταν κάποιοι ακόμα λόγοι που η διόγκωση της φούσκας του χρηματιστηρίου ενισχύθηκε από τους πολιτικούς και τα ΜΜΕ, που εξυμνούσαν το χρηματιστήριο και καλλιεργούσαν μια υπέρμετρη θετική εντύπωση με σκοπό να έχουν πολιτικά οφέλη. Ήταν τέτοιο το ψέμα, που «τάιζαν»  οι εφημερίδες τους επενδυτές που δεν δίσταζαν να δημοσιεύουν ειδήσεις, όπως ότι η Κλωνατέξ (κλωστήρια Ναούσης), που απέσπασε με αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου 300 εκ. ευρώ και πριν την κατάρρευση της η χρηματιστηριακή αξία της πλησίαζε τα 3 δις! Στόχος ήταν να γίνει η μεγαλύτερη κλωστοϋφαντουργική της Ευρώπης και τα όνειρα έφταναν μέχρι την εξαγορά της Ιταλικής Benetton.

Το καλοκαίρι του 1999 η ενασχόληση με το χρηματιστήριο είχε φτάσει σε επίπεδα ρεκόρ. Ο όγκος των ημερήσιων συναλλαγών είχε ξεπεράσει τα 570 δις δραχμές (1,8 δις ευρώ) ενώ η συνολική κεφαλαιοποίηση του χρηματιστηρίου έφτασε τα 212,8 δις ευρώ που αντιστοιχούσε στο 182% του ΑΕΠ.

Αποδείχτηκε ότι οι μετοχές «φούσκες» είχαν μεν υψηλή ονομαστική αξία αλλά δεν είχαν αντίκρισμα σε πραγματική αξία. Πολλά χρήματα επενδύθηκαν σε μετοχές μικρών εταιριών της περιφέρειας που κατέρρευσαν ευκολότερα. Αυτοί που αγόρασαν μετοχές το 1999 ήταν και αυτοί που έχασαν τελικά πάνω από το 90% των χρημάτων τους. Αποδείχτηκε ότι το ΠΑΣΟΚ και η κυβέρνηση Σημίτη είχαν αφήσει ένα θεσμικό πλαίσιο διάτρητο και οι εποπτικοί μηχανισμοί ήταν απολύτως ανεπαρκείς.

O Κωνσταντίνος Καραμανλής, αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης,  μετά την πρόταση μομφής προς την Κυβέρνηση αρκέστηκε να δηλώσει «το όνειρο του εύκολου πλουτισμού που υποσχόταν η κυβέρνηση, μετατράπηκε σε εφιάλτη για σχεδόν 1,5 εκ. πολίτες»

Δυστυχώς οι πρακτικές αυτές δεν αποδείχθηκε ποτέ ότι αποτέλεσαν μέρος ενός ενιαίου οργανωμένου σχεδίου. Μετά την δικαστική διερεύνηση – την εμπλοκή της ερευνήτριας σε παραδικαστικό κύκλωμα − το συμβούλιο των Πλημμελειοδικών παρέπεμψε 67 άτομα σε δίκη που με εφετειακό βούλευμα μειώθηκαν σε 42. Εν τέλει, το Εφετείο κατέληξε ομόφωνα στην απαλλαγή τους για αδικήματα απάτης και νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες.

Φωτιά στο Μάτι, «δικαίωση» πέντε και πλέον χρόνια μετά…

Στις 23 Ιουλίου 2018 σημειώθηκε μια από τις μεγαλύτερες τραγωδίες στην Ελλάδα, η φωτιά στο Μάτι, που άφησε πίσω της 104 νεκρούς. Με έντεκα μέρες καθυστέρηση είχε γίνει δεκτή από τον πρωθυπουργό η παραίτηση του υπουργού Προστασίας του Πολίτη Νίκου Τόσκα, με το αιτιολογικό ότι πλέον είχε περάσει η κρίσιμη φάση διαχείρισης της κρίσης.  Ο κ. Τόσκας είχε δηλώσει ότι η φυσική καταστροφή και η απώλεια τόσων ζωών, ξεπερνούσε την βούλησή του να συνεχίσει, ενώ ο πρωθυπουργός μέσω Twitter είχε ευχαριστήσει τον «στρατηγό, που μετριέται την ώρα του απολογισμού».

Δεκαπέντε μήνες μετά την έναρξη της πολύκροτης δίκης, οι οικογένειες των θυμάτων εξακολουθούν να ζητούν δικαίωση και να τιμωρηθούν οι υπεύθυνοι. Ο πρώην Υπουργός Προστασίας του Πολίτη Νίκος Τόσκας, στην κατάθεση του στο δικαστήριο, δήλωσε: «Θέλω να εκφράσω την θλίψη μου και τη συγγνώμη μου για τον κρατικό μηχανισμό διαχρονικά, που δεν μπόρεσε να σταματήσει αυτή την τραγωδία. Υπήρχαν εξαιρετικά δυσμενείς συνθήκες, έλλειψη μέσων, πολεοδομικά προβλήματα. Παραλάβαμε το 2015 μια πολύ δύσκολη κατάσταση δημοσιονομικά και από πλευρά μέσων. Δεν είχαν σωλήνες οι πυροσβέστες. Δε μπορούσαμε να νοικιάσουμε μέσα πυρόσβεσης. …Παραιτήθηκα  τότε, γιατί έχω μάθει από το στρατό και η συνείδηση  μου επιβάλει ότι φταις, δεν φταις, αν γίνει κάτι παραιτείσαι».

Ο εισαγγελέας έχει ζητήσει την απαλλαγή 12 κατηγορούμενων, μεταξύ αυτών του πρώην Γ.Γ., Πολιτικής Προστασίας, της πρώην Περιφερειάρχη Αττικής, του πρώην Δημάρχου Μαραθώνα και του πρώην Δημάρχου Πεντέλης και την ενοχή 9 μεταξύ αυτών του πρώην Δημάρχου Ραφήνας – Πικερμίου, για την εσφαλμένη ενημέρωση που παρείχε σε ΜΜΕ υπό της θεσμικής του ιδιότητας, σχετικά με την εξέλιξη της φωτιάς, διαβεβαιώνοντας ότι η φωτιά έχει αντίθετη κατεύθυνση. «Φαίνεται ότι προέβη σε ενέργεια εσφαλμένης ενημέρωσης στο κοινό που επέτεινε ένα αξιόποινο αποτέλεσμα». Ο εισαγγελέας με βάση το αποδεικτικό υλικό τόνισε ότι «υπήρχε και ο χρόνος και οι εναλλακτικές καλύτερης αντιμετώπισης πολιτών αν ο μηχανισμός τους ενημέρωνε και τους κινητοποιούσε έγκαιρα… Δεν μπορώ να δεχτώ ότι η καλύτερη υπηρεσία που μπορούσε να προσφέρει το κράτος ήταν αυτό που έγινε».

Τα φρέσκα ψέματα 

Δεν ξέρω αν ποτέ θα δοθούν απαντήσεις. Θυμάμαι όμως δηλώσεις του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, στο συνέδριο του ΕΛΚ στο Μόναχο το 2018, που κάτι σίγουρα σηματοδοτούσαν «Η Ν.Δ μπορεί να δώσει μαθήματα για το πώς αντιμετωπίζει και νικάει τον λαϊκισμό, ο οποίος εκφράζεται με επιθέσεις στη Δικαιοσύνη, τα ΜΜΕ και διακινεί fake news».

Σκέφτομαι, πως αν τελικά το  παιδικό μοτίβο: «υπακούω-πειθαρχώ-εξουσιάζομαι» βρήκε κυβερνητικό δρόμο στο: «ασκώ σε όλους την δική μου εξουσία και ψεύδομαι», τότε ο προσανατολισμός και η ροπή του οποιουδήποτε κυβερνητικού σχήματος ή ατόμου προς τη δύναμη − αδιαφορώντας για ότι θεωρούν αδύναμο και κατώτερο − κρύβει μια πολιτική «ενοχή», που σύντομα θα αποκαλυφθεί.

«Δεν λέμε την πλήρη αλήθεια στους ανθρώπους»

Κάπως έτσι με αυτά τα αρχικά ερωτήματα ξεκινάει η πορεία της αλήθειας και στο μακρινό 2020, με την έναρξη της πανδημίας. Πριν περίπου ένα χρόνο, μια γνωστή επιδημιολόγος, στο ερώτημα του πολυεμβολιασμένου δημοσιογράφου που της είπε: «η εμπιστοσύνη του κόσμου χάνεται γιατί φταίει η απολυτότητα (κοροϊδία)  των πρώτων μηνών του Κορωναιού που λέγατε: «κάνε το εμβόλιο και δεν πρόκειται να νοσήσεις και να πεθάνεις ποτέ», εκείνη απάντησε: «Ξέρετε γιατί συμβαίνει αυτό; Γιατί δεν λέμε ποτέ την πλήρη αλήθεια στους ανθρώπους!».

Τα στοιχεία λοιπόν λένε, ότι από τις 13 Ιουνίου του 2022 έως και τις 11 Σεπτεμβρίου 2022, σε μια εποχή που επικράτησε πλήρως η παραλλαγή Όμικρον, είχαμε 2652 θανάτους και οι 1919 από αυτούς ήταν πλήρως εμβολιασμένων ανθρώπων (το 72,6%). Αυτό είναι και το ποσοστό των εμβολιασμένων στον πληθυσμό. Είχε, βεβαίως, προηγηθεί και η αποκάλυψη στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, ότι από τις 2 Αυγούστου του 2021 έως τις 2 Οκτωβρίου του 2022, το 42,78% όσων πέθαναν από Κορονοϊό είχαν εμβολιαστεί με 3 δόσεις.

Να θυμηθούμε, λοιπόν, ότι σε πολύ δύσκολες για την επιστημονική αλήθεια εποχές, κάποιοι ιατροί που προσπάθησαν με θάρρος και παρρησία να ενημερώσουν τους ασθενείς τους για θέματα που αφορούσαν την πανδημία, φιμώθηκαν, λοιδορήθηκαν, «εξαφανίστηκαν» από τον ιατρικό και τηλεοπτικό χάρτη, όσο οι υπερασπιστές της κρατικής «αλήθειας» τους κατηγορούσαν και τους πίεζαν να σταματήσουν να μιλάνε. Πόση αλήθεια μπορούν να κρύβουν τα λόγια του διευθυντή της ΜΕΘ Παπανικολάου κ. Καπραβέλου, όταν δήλωνε εκ των υστέρων: «Δεν στοχεύθηκε η νόσος αλλά η ανθρώπινη δραστηριότητα. Έπρεπε να απομονώνονται τα κρούσματα όχι οι άνθρωποι. Έπρεπε να ελέγχουμε χωρίς περιορισμούς και όχι να περιορίζουμε χωρίς έλεγχο.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε − γιατί δυστυχώς ξεχνάμε − ότι ο δίχρονος βομβαρδισμός από τα ΜΜΕ για τον Κορονοϊό, με τη γνωστή καμπάνια «Μένουμε σπίτι», όπου η κυβέρνηση, τάχα, κινήθηκε με συνθήκες απόλυτης διαφάνειας στην ενεργοποίηση του μηχανισμού ενημέρωσης του πολίτη και τα ΜΜΕ που συμμετείχαν στην εκστρατεία καθορίστηκαν (εδώ γελάμε) με την εφαρμογή «Αντικειμενικών, ποιοτικών και ποσοτικών κριτηρίων», κατά τις κυβερνητικές αλήθειες του Στέλιου Πέτσα, μας κόστισε μόνο 19,4 εκατομμύρια ευρώ.

Ψέμα και το κλείσιμο των επιχειρήσεων

Να θυμίσουμε ότι την ίδια περίοδο, ο τότε Υπουργός Ανάπτυξης και Επενδύσεων, Άδωνις Γεωργιάδης, σε καθημερινή βάση από τις στρατολογημένες εκπομπές ζητούσε δημόσια: «Συγνώμη για την ταλαιπωρία χιλιάδων επιχειρηματιών», τονίζοντας «προσπαθούμε να μην καταρρεύσει καμιά επιχείρηση», μιλώντας μάλιστα για την «Ειρωνεία και τον κοινωνικό κανιβαλισμό που δεχόταν η εισήγηση του για το “χειμερινό οικοσύστημα”», από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και το άνοιγμα των χιονοδρομικών κέντρων, όταν όλες οι επιχειρήσεις ήταν κλειστές.

Κανείς εκείνη την περίοδο δεν ανακοίνωνε τα στοιχεία του Ε.Β.Ε.Α που έλεγαν ότι θα έπρεπε να έχουν λειτουργήσει 93.000 επιχειρήσεις και να έχουν επανέλθει στην εργασία τους 225.000 εργαζόμενοι. Στο τρίτο τρίμηνο για τους κλάδους καταλυμάτων-εστίασης υπήρχαν απώλειες της τάξης των 3,2 δις ευρώ. Το έλλειμμα του ισοζυγίου των Τρεχουσών Συναλλαγών είχε αυξηθεί στο 10,5 δις στο ενδεκάμηνο Ιανουαρίου-Νοεμβρίου, από 2,1 που αντίστοιχα ήταν το 2019. Οι ανάγκες της ελληνικής οικονομίας για χρηματοδότηση από το εξωτερικό είχαν εκτιναχθεί στα 8,3 δις από 1,7 που ήταν αντίστοιχα το 2019. Τι σήμαινε αυτό και για το οποίο κανείς δεν μιλούσε; Η χώρα ζούσε πέρα από τις καμπύλες των παραγωγικών δυνατοτήτων της, χρησιμοποιώντας εξωτερικό χρέος για την χρηματοδότηση του επιπέδου διαβίωσης των πολιτών της και της ανάπτυξης της οικονομίας της.

Τον Ιανουάριο του 2021 όπως ανακοίνωνε η Γ.Σ.Ε.Ε αλλά πουθενά δεν έγινε αναφορά, το 56% των εργαζομένων δήλωσε ότι μειώθηκε σημαντικά το εισόδημά τους, όταν μάλιστα ο Πρωθυπουργός δήλωνε σε κρατικά και φιλοκυβερνητικά έντυπα και κανάλια, ότι οι εργαζόμενοι «δεν σκεφτόντουσαν αρκετά τους εργοδότες τους» ενώ την ίδια στιγμή το υποτιθέμενο «έκτακτο και προσωρινό πρόγραμμα Συν-εργασίας για την Απασχόληση», αποτέλεσε τον μηχανισμό μείωσης των μισθών των εργαζομένων και την μαζική μετατροπή των συμβάσεων πλήρους απασχόλησης σε μερική. Από την άλλη, το 40% των εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα, που είχαν εργαστεί με τηλεργασία, αξιολογούσαν αρνητικά την ταχεία ανάπτυξη της τηλεργασίας σε σχέση με την επαγγελματική εξέλιξη τους, την εξέλιξη της αμοιβής τους, τις ώρες εργασίας τους, τα εργασιακά τους δικαιώματα και την ψυχική τους ισορροπία.

Η μόνιμη αναπηρία των επιχειρήσεων ήταν ένα μη αναστρέψιμο γεγονός, ενώ τα τηλεοπτικά κανάλια διαβεβαίωναν το αντίθετο. Τα λουκέτα ήταν καθημερινά και κάποιες επιχειρήσεις δεν άνοιξαν ποτέ ξανά. Το πολυδιαφημιζόμενο επίδομα των 800 ευρώ δεν υφίστατο καν, οι αναστολές των συμβάσεων ίσχυαν άλλες ημερομηνίες από τις ημερομηνίες που προαναγγέλλονταν, το επίδομα ήταν μόνο για 23 μέρες και σίγουρα δεν αντιστοιχούσε στο προαναγγελμένο ποσό. Από τις μόνες φωνές της αλήθειας που ακούγονταν σε μικρότερης εμβέλειας κανάλια ήταν ο γνωστός δικηγόρος και καθηγητής Πανεπιστημίου κ. Αλέξης Μητρόπουλος, που ήταν σαφέστατος «Μην λένε ψέματα στον κόσμο, κανένας από τους εργαζόμενους που θα βγει σε αναστολή σύμβασης εργασίας από τον Νοέμβριο, δε θα λάβει επίδομα 800 ευρώ».

Λίγο πριν την καλοκαιρινή περίοδο, γινόμασταν μάρτυρες ενός ακόμα ψέματος. «Η χώρα είναι απολύτως υγειονομικά ασφαλής» δήλωνε ο Υπουργός Τουρισμού Χάρης Θεοχάρης, ενώ την ίδια ώρα η Deutsche Welle ανακοίνωνε ότι: «η ελληνική κυβέρνηση θέλει να σώσει την τουριστική σεζόν παρά τον υψηλό αριθμό κρουσμάτων».

Τελικά ποιόν χάρτη Traveler’s Health διαβάζαμε όλοι εμείς που έγραφε: Very High Level of Covid 19 in Greece-Travelers should avoid all travel to Greece-because of the Current –και ποιον διάβαζαν οι υπόλοιποι…;

Ψέμα πιο λευκό και από το χιόνι

Φεβρουάριος του 2021, εν μέσω αυστηρού lock down  έρχονται τα χιόνια στην Αττική και 70.000 νοικοκυριά μένουν χωρίς ρεύμα, τα 4.000 παραμένουν για μέρες χωρίς ρεύμα. Έχει προηγηθεί η κλειστή Εθνική Οδός, δρόμοι χωρίς  Μέσα Μαζικής Μεταφοράς και η ισχυρή σύσταση της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας, «όσοι είναι ήδη σπίτια τους, να παραμείνουν σπίτια τους».

Ζούμε ένα ακόμα ψέμα με τον πόλεμο ΔΕΔΔΗΕ και αυτοδιοίκησης να κρατεί καλά, χωρίς να έχουν αποδοθεί ευθύνες πουθενά,  με την ΔΕΔΔΗΕ να υποστηρίζει ότι το τεχνικό της προσωπικό, ενισχυμένο με συνεργαζόμενους εργολάβους, προσπαθούν, με την κατάσταση να είναι  εξαιρετικά δύσκολη και τις βλάβες να περιμένουν. Ενώ ο τότε περιφερειάρχης Γιώργος Πατούλης, εν μέσω τηλεοπτικών τυμπανοκρουσιών, να δηλώνει πως όλα είναι υπό έλεγχο και «προτεραιότητα είναι να ξανάρθει άμεσα το ρεύμα στις πόλεις που υποφέρουν λόγω έλλειψης θέρμανσης» και, για το ποιος φταίει, «είναι θέμα που θα απασχολήσει την επόμενη μέρα, όχι τώρα»

Γενναία άλματα ψεύδους

Ένα μήνα μετά, στις 21-03-2021 o Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης δήλωνε: «η πρόκληση μετά την πανδημία ήταν να μην κάνουμε απλά, μερικά βήματα βελτίωσης. Αλλά πολλά γενναία άλματα προόδου».

Εκείνη την περίοδο η αλήθεια είναι ότι αριθμούσαμε πολλά άλματα προόδου.

Άλμα πρώτο: Ήμασταν δεύτεροι σε θνησιμότητα κρουσμάτων σ΄ όλη την Ευρώπη με ποσοστό 3,1%, διπλάσιο ποσοστό από άλλες Ευρωπαϊκές χώρες. Τον Μάρτιο του 2020 είχαμε ποσοστό θνησιμότητας 1,3%. Ένα χρόνο μετά, με τα πάντα κλειστά, το ποσοστό αύξησης άγγιζε το 139%.
Άλμα δεύτερο: Ήμασταν στην 24^η Ευρωπαϊκή θέση ανάμεσα σε 27, σε ό,τι αφορά την ελευθερία του τύπου, σύμφωνα με τον δείκτη των δημοσιογράφων χωρίς σύνορα.
Άλμα τρίτο: Ήμασταν ένα χρόνο σε lock down με το σύστημα «ακορντεόν». Είχαμε 6 μήνες κλειστές επιχειρήσεις που συνέχιζαν για το «καλό» τους να πληρώνουν 380 ευρώ τον μήνα ΕΦΚΑ, συν πάγιο του επαγγελματικού τους χώρου.

Άλμα τέταρτο: Αγοράστηκαν αστυνομικά οχήματα αντί να ενισχυθεί το ΕΣΥ. Έγιναν προσλήψεις αστυνομικών αντί για γιατρών. Η ελληνική αστυνομία, βάση της Euro stat, της Ευρωπαϊκής στατιστικής υπηρεσίας, κατείχε την 3^η θέση με 492 αστυνομικούς ανά 100.000 πληθυσμού, αρκετά πάνω από τον μέσο κοινοτικό όρο.

Άλμα πέμπτο: Ψηφιακός εκσυγχρονισμός. Πληρωμένα ΕΦΚΑ που δεν βρίσκονται στο σύστημα, ενημερώσεις που καθυστερούν, αιτήσεις και πιστοποιητικά που δεν εκδίδονται. Επικοινωνιακός αποκλεισμός αν δεν είσαι εγγεγραμμένος στις πλατφόρμες, αποκλεισμοί λόγω κωδικών, e-mail που δεν διαβάζονται και δεν απαντώνται. Κάπου εδώ, να θυμίσουμε, ότι ψηφιακός εκσυγχρονισμός σημαίνει μεταξύ άλλων: αναβαθμισμένες και χαμηλού κόστους τηλεπικοινωνίες και όχι «ολιγοπωλικός τσαμπουκάς 2-3 φιλικών εταιριών της κυβέρνησης».

Άλμα έκτο: Η απόλυτη μιντιακή πλύση εγκεφάλου, ότι χρειαζόμασταν ένα 30% εμβολιασμών για να επιτύχουμε τείχος ανοσίας, ενώ σύμφωνα με την διαδικτυακή πλατφόρμα «Re-open Eu» για να επιτύχει η χώρα μας την «ανοσία της αγέλης», βάση των εμβολιασμών που γίνονταν, ήθελε τότε 621 μέρες, δηλαδή δυο χρόνια.

Φωτιά στα Γεράνια όρη, στην Εύβοια, στο εθνικό πάρκο Δαδιάς, φωτιά στα «μπατζάκια μας»

Για αλλαγή επιχειρησιακών σχεδίων και ψέματα μιλούσε η κυβέρνηση όταν είχαν ήδη χαθεί 52.000 στρέμματα δάσους από σύνολο 71.285 στρεμμάτων της συνολικής καμένης έκτασης στα Γεράνεια όρη. Τότε είχε αμφισβητηθεί και η ανάλυση δεδομένων από το meteo του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών, που κατέτασσε μέχρι τότε αυτή την πυρκαγιά ως την πιο καταστροφική από άποψη καμένης δασικής έκτασης, της τελευταίας δεκαετίας.

Σίγουρα δεν είχαμε δει τα χειρότερα, δηλαδή τις φωτιιές στην Εύβοια τον Αύγουστο του 2021 και την φωτιά τον ίδιο μήνα του 2023, όπου κάηκε το 80% του Εθνικού Πάρκου Δαδιάς-Λευκίμης-Σουφλίου. Ήταν μια από τις σημαντικότερες προστατευόμενες περιοχές σε εθνικό, ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο. Ήταν μια από τις πρώτες περιοχές της Ελλάδας που τέθηκαν σε καθεστώς προστασίας καθώς συμβίωναν και ευδοκιμούσαν πολλά είδη της χλωρίδας και της πανίδας της βαλκανικής χερσονήσου, της Ευρώπης και της Ασίας.

Ο φορέας Διαχείρισης του Εθνικού Πάρκου, νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου κοινωφελούς χαρακτήρα, τελούσε υπό την εποπτεία του Υπουργείου Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής με σκοπό την προστασία, την διαχείριση και ανάδειξή του. Όσο βασίλευε η σιωπή εκείνες τις μέρες, η Δώρα Σκαρτσή, υπεύθυνη του τοπικού γραφείου Θράκης του WWF Ελλάς και μέλος της Προστασίας Βιοποικιλότητας Θράκης, έκανε μια δήλωση όλο νόημα «Του άξιζε κάτι παραπάνω αυτού του πάρκου και όλων των υπόλοιπων Εθνικών Πάρκων μετά από τόσα χρόνια προσπάθειας».

Τότε οι κάτοικοι μιλούσαν για ανεμογεννήτριες παντού και οι δημοσιογράφοι−πολιτικοί, τους αντιμετώπιζαν σαν κακόβουλους ψεύτες. Τελικά το πιο μεγάλο ψέμα ήταν το κυβερνητικό. Στις 8/11, στο ΣτΕ, εκδικάστηκε η προσφυγή που είχαν καταθέσει σύλλογοι και δήμοι της Εύβοιας ενάντια στην τοποθέτηση περισσότερων από 50 ανεμογεννητριών σε καμένες και πράσινες περιοχές χωρίς να πληρούνται βασικά κριτήρια προστασίας του περιβάλλοντος. Το 2022 εγκρίθηκαν οι μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων από το Υπ. Περιβάλλοντος με μια fast track διαδικασία. Τις μελέτες έκανε ένας δασολόγος, που, όμως, είναι και ο ίδιος επενδυτής στον τομές των ΑΠΕ, έχει εταιρία με αιολικά και φωτοβολταικά. Σήμερα η χώρα είναι η 7^η Παγκοσμίως σε εγκατάσταση ΑΠΕ, ενώ έχει πιάσει όλους τους στόχους και, συγκεκριμένα, στο ενεργειακό μας μείγμα στο 35%


Βουλιάξαμε στο ψέμα

Δεκαπέντε νεκροί, αγνοούμενοι, πόλεις και χωριά κάτω από τόνους νερού και λάσπης, το οδικό δίκτυο σε πολλά σημεία να έχει καταρρεύσει, γέφυρες κομμένες στα δύο, το δίκτυο υδροδότησης κατεστραμμένο, σπίτια να έχουν υποχωρήσει και ο θεσσαλικός κάμπος να έχει μετατραπεί σε μια ατέλειωτη λίμνη με χιλιάδες εκτοπισμένους από τα σπίτια και αμέτρητες απώλειες σε φυτικό και ζωικό κεφάλαιο.

Κοπαδοποιημένοι βουλευτές μιλούσαν για ψεύτικες ειδήσεις και όλοι απορούσαμε: ψεύτικη είδηση η καταστροφή, ψεύτικη είδηση οι νεκροί, ψεύτικη είδηση η ματιά των ανθρώπων; Όλα έγιναν σωστά; Αντιπλημμυρικά έργα, ειδοποιήσεις εκκένωσης, η απομάκρυνση των πλημμυροπαθών; Εν τέλει, τι έγιναν και οι δηλώσεις του φιλοκυβερνητικού δημοσιογράφου, Άρη Πορτοσάλτε , που τόλμησε να «βγάλει γλώσσα», «να έρθει άλλος αν δεν μπορεί ο κύριος Μητσοτάκης».

Κάποιος του τράβηξε το αυτί...: «Δεν είπα ότι πρέπει να παραιτηθεί ο Μητσοτάκης. Είπα ότι αν αυτή την εποχή ο Πρωθυπουργός έχει αλλού στραμμένη την προσοχή του, το βλέπουμε, υπάρχουν διπλωματικά θέματα, διεθνή κ.τ.λ., όχι να παραιτηθεί και να έρθει κάποιος άλλος. Να ανατεθεί σε κάποιον η δουλειά, γιατί εδώ, σε επίπεδο διοίκησης, θέλει έναν συντονισμό. Έγραψε κάποιος μία μπαλαφάρα και ξεκίνησε η αναπαραγωγή της... Δεν θέλω να με ερμηνεύει κανείς. Δεν χρειάζομαι βοηθό» .

Λίγο αργότερα συνειδητοποιούσαμε ότι στην δημοσιογραφική σκακιέρα τα πιόνια κουνιούνται κατά παραγγελία.

«Ο Μητσοτάκης σε μια δύσκολη περίοδο καταδεικνύει ότι έχει τη στόφα του συμβολικού ηγέτη. Εκείνου, δηλαδή, που μπορεί να δώσει όραμα, να κινητοποιήσει την κοινωνία που τον εκλέγει και να τολμά στα δύσκολα».

Πολιτιστικό ψέμα

Ένα ακόμα fake news θεωρήθηκε και η μακρόχρονη εξαγωγή αρχαιοτήτων από τα μουσεία της χώρας μας, με μια διάταξη που εντάχθηκε στο νομοσχέδιο, προκειμένου να διευκολύνει γνωστό Μουσείο για να ιδρύσει παράρτημα στη Μελβούρνη. Ο χρόνος δανεισμού περιορίστηκε από τα 50 χρόνια, με δικαίωμα ανανέωσης άλλα 50, σε μόλις 25!

«Με τον νέο νόμο, ο οργανισμός Διαχείρισης και Ανάπτυξης Πολιτιστικών Πόρων (ΟΔΑΠ), όπως μετονομάστηκε το ΤΑΠ, δίνεται η δυνατότητα σύστασης χωριστού νομικού προσώπου, και μάλιστα ιδιωτικού δικαίου, με αποκλειστικό αντικείμενο τη διαχείριση της ακίνητης περιουσίας».

Κάποιοι διαμαρτύρονται ότι η ρύθμιση θα έχει καθολική ισχύ ανοίγοντας επικίνδυνους δρόμους για την διαχείριση της πολιτιστικής κληρονομίας και των κινητών μνημείων της χώρας. Η κ. Όλγα Γκρίτζιου, ομότιμη καθηγήτρια Βυζαντινής Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, πρώην μέλος του ΚΑΣ, τόνιζε τότε: «δανεισμός διάρκειας μισού αιώνα δεν είναι δανεισμός, είναι εκχώρηση, χάρισμα, είναι ξεπούλημα. Δεν θέλω να ξέρω ποια ανταλλάγματα σκέφτηκαν οι εμπνευστές της πρότασης».

Εμπαιγμός και εξαπάτηση για το έγκλημα των Τεμπών

Δικαιοσύνη για τις 57 ψυχές των Τεμπών αναζητούν ένα χρόνο τώρα οι συγγενείς των νεκρών. Απόκρυψη, συγκάλυψη, εξαπάτηση, εμπαιγμός, αυτή ήταν η κυβερνητική στάση. «Παραβιάζοντας όλα τα διεθνή πρωτόκολλα, παραγκώνισαν τους δικαστικούς λειτουργούς και προχώρησαν σε πλήρη αλλοίωση του χώρου. Απέκρυψαν και συγκάλυψαν κάθε στοιχείο, που θα οδηγούσε εμάς και τους έλληνες πολίτες στη αλήθεια και τους ένοχους στη Δικαιοσύνη… το μπάζωμα πρέπει να είναι η ταχύτερη κρατική δράση που έγινε ποτέ στην Ελλάδα. Τολμήστε για λίγο να νιώσετε το μέγεθος του εμπαιγμού και της εξαπάτησης», λέει προς όλους η Μαρία Καρυστιανού, πρώτα απ’ όλα ως μαμά της νεκρής Μάρθης και μετά ως Πρόεδρος του Συλλόγου των Συγγενών των Θυμάτων των Τεμπών.

Τολμήστε για λίγο να νιώσετε πως είναι το μεγάλο δημοσιογραφικό παρεάκι της Κυβέρνησης να σου λέει, αρχικά κατάμουτρα: «αυτό, που βάζουν την κοινωνία να μαζεύει υπογραφές είναι γελοιότητες. Είναι γελοιότητες πραγματικά». Και δυο μέρες μετά: «η συλλογή των υπογραφών (για την άρση της βουλευτικής ασυλίας) είναι μια μπαρούφα γιατί δεν έχει κανένα νόημα. Δεν υπάρχει νόμος για να υποδεχθεί τις υπογραφές». Υποσχέθηκε ο Βορίδης ότι θα φτιάξει σχετικό νόμο ο οποίος θα υποδέχεται τις 500.000 υπογραφές των πολιτών. Είτε μαζέψουμε 500.000, είτε 1 εκ., είτε 1,5 εκ., είτε 2 εκ., τζάμπα χαρτιά μαζεύουμε».

Επίσης διαβάστε:

Να ακούς την  Υπουργό Μετανάστευσης  Σοφία Βούλτεψη, να μιλά για μπαγιάτικα θέματα, για το μπαγιάτικο περσινό θέμα των 57 νεκρών ψυχών, για μπαζώματα και μοντάζ και δυο μέρες μετά ο Κώστας Αχ. Καραμανλής,  να χάνει τις βασικές αρχές της ηθικής και της σεμνότητας, που μάλλον δεν κατείχε ποτέ, να δηλώνει ότι: «η θεωρία της συνομωσίας πρέπει να τελειώσει…, οι προειδοποιήσεις δεν ήταν για ατυχήματα αλλά για το γεγονός ότι είχαμε ένα προβληματικό δίκτυο. Κανένας δεν λέει ότι υπήρχαν ζητήματα ασφαλείας. Δεν υπάρχει τέτοιο χαρτί». Και να ζητά την συμπόνια των τηλεθεατών:

«Εγώ παραιτήθηκα από υπουργός, έκανα έναν πολύ δύσκολο προεκλογικό αγώνα διότι είχα ένα τεράστιο βάρος και αποφάσισα να πάω στους ψηφοφόρους, στους συμπολίτες μου και αυτοί τελικά να βγάλουν την ετυμηγορία».

Είναι οδυνηρό να υποτιμούν κάποιοι την νοημοσύνη μας. Είναι οδυνηρό κάποιοι να έχουν επαναπαυθεί στο ψέμα και μάλιστα στο χυδαίο ψέμα, αυτό που είναι αλληλένδετο με την ανηθικότητα, την αγένεια, την απρέπεια, την προστυχιά, την έλλειψη ευπρέπειας και σεμνότητας.

Αλήθεια ή ψέμα; Απάντηση με το ποίημα του Νίκου Γκάτσου, μελοποιημένο από τον σπουδαίο Σταύρο Ξαρχάκο:

"Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα
μου τα 'πες με το πρώτο σου το γάλα.

Μα τώρα που ξυπνήσανε τα φίδια
εσύ φοράς τα αρχαία σου στολίδια
και δε δακρύζεις ποτέ σου μάνα μου Ελλάς
που τα παιδιά σου σκλάβους ξεπουλάς.

Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα
μου τα 'πες με το πρώτο σου το γάλα.

Μα τότε που στη μοίρα μου μιλούσα
είχες ντυθεί τα αρχαία σου τα λούσα
και στο παζάρι με πήρες γύφτισσα μαϊμού
Ελλάδα. Ελλάδα μάνα του καημού.

Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα
μου τα 'πες με το πρώτο σου το γάλα.

Μα τώρα που η φωτιά φουντώνει πάλι
εσύ κοιτάς τα αρχαία σου τα κάλλη
και στις αρένες του κόσμου μάνα μου Ελλάς
το ίδιο ψέμα πάντα κουβαλάς"

Η συνέχεια αυτού του τόπου είμαστε εμείς, που ζούμε σ’ αυτό τον τόπο και οφείλουμε να ανταποδώσουμε στους προγόνους μας την αλήθεια και την ουσία μας, όχι το ψέμα και την ρητορική καπηλεία μας.

__________
Πηγές: Eurostat, Η μηχανή του χρόνου, Wikipedia