«Η ποίηση της Μαρίας Χρονιάρη, είναι από μόνη της ένας εαυτός, είναι
ένας πυρήνας. Δεν γράφει για τη φύση, τον άνθρωπο, τη ζωή. Χρησιμοποιεί τη φύση, τον άνθρωπο, τη ζωή, και γράφει τον εαυτό της».
Ασυλλόγιστα
Καμιά φορά σε συναντώ
μέσα στις τσέπες του μπουφάν
μου
που είναι γραμμένα αμυδρά
τα δακτυλικά
μας αποτυπώματα
από την εποχή που σε έσφιγγα
όσο πιο γερά μπορούσα
να μην γλιστρήσει
και σπάσει η δύναμή μας
Απόψε βρήκα μια μικρή μας ανάμνηση
κάτω απ' το μαξιλάρι
Για ώρα κοίταζα το φως της
Μια φυλακή ανάμεσά μας
Υπάρχει ένα σπίτι που το λένε Ποτέ
με σφραγισμένα παράθυρα
και από πέτρα που λιώνει
Στις ρυτίδες των τοίχων του
στα ρημαγμένα
σεντόνια
στέκουνε βέβηλα σιωπηλές
κάτι κούφιες σκιές
Είναι το μέρος
που κοιμούνται τα αδύνατα
Είναι το μέρος
που ξυπνάει η αντοχή
Λυκαυγές
Έβρεχε μέσα στις σκέψεις μου
και η φαντασία μου
έχει σιγάσει
Κλείδωσα τον
χρόνο
στο στήθος μου
και άλλαξα τη σημασία του
πριν να προλάβει
να χαθεί η τροχιά του
Το
αύριο
θα έρθει οπωσδήποτε
θα το φροντίσω
εγώ
προσωπικά
Μια ανάσα χωρίς
Το πρωινό εκείνο
το σκηνικό
όλο άλλαξε
μετατοπίστηκε μέσα μου η θάλασσα
και την κατάπια
όπως πίνει κανείς
ένα ποτήρι νερό
Αυτό που μου φανερώθηκε
σε τίποτα δεν θύμιζε ό,τι είχε προϋπάρξει
και η μυρωδιά του αέρα
ήταν στυφή και άκαρπη
Κοίταξα γύρω μου
μήπως και βρω το μέρος εκείνο
που άλλοτε γέμιζε τον χάρτη τριγμούς
Τα πάντα έστεκαν
ακίνητα όπως συμβαίνει στις τοιχογραφίες
Γύρισα το βλέμμα μου επάνω μου
και με λυγμούς άρχισα να κλαίω
Ήμουν ο τόπος, το άλγος και η τέφρα μου
ήμουν το δέντρο
μέσα στο οποίο
ρίζωσα την θέλησή
μου
Το βιβλίο είναι υπό την αιγίδα του Ομίλου της UNESCO Πειραιώς και Νήσων και της International Action ART
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΣΟΚΟΛΗ
ΔΙΔΟΤΟΥ 29, ΑΘΗΝΑ 106 80
ΤΗΛ./FAX: 210 3805520-210 3822732, http: www.sokolis.gr, e-mail: mari@sokolis.gr
Επίσης διαβάστε:
